Entropia

"Dodaj ciekawy tytuł" - podpowiada blog-edytor. Dobrze, niech będzie Entropia - pojęcie, którego znaczenie muszę co jakiś czas sprawdzać bo zapominam. Znaczy entropia działa.

Rzeczywistość się rozrzedza, dekompresuje, rozmymłuje. I tu edytor chce podpowiadać: "Nie ma takiego wyrazu". Edytor - ostoja sensu.

Idę jednak dalej, rozpędzam się zgodnie z zasadą: szybciej i nieskładniej.

Jak w jakimś kosmicznym odkurzaczu, zasysam i wyrzucam. Wszystko co robię, co mi się wydaje, co posiadam, co planuję. Chwilowe złudzenie kontroli, spowolnienie nieuchronnego procesu. Wolna wola upartego organizmu, który chce powstrzymać kijem rzekę.

Był taki piłkarz, milion lat temu. Był taki rzut karny. Sekundy, milimetry, chaotyczne drgania struktury, całki i różniczki trajektorii lotu piłki. Bramkarz obronił, naród spuścił głowy. Historia Polski jednak potoczy się inaczej. Do mistycznego Krakowa, który sam Bóg wybrał na stolicę miłosierdzia przyjedzie papież - czytam w gazecie pełnej cudów przemiany jakichś bakterii w krew zbawiciela grupy AB. Filmowcy już kręcą film z natchnionymi aktorami ze świętego miasta. Trele-morele. Nic z tego nie rozumiem, nie chcę rozumieć. Królowej Jadwidze Chrystus z kamiennego krucyfiksu nakazał małżeństwo z Jagiełłą. Mojemu kumplowi Chrystus nic nie powiedział, nie nawiedził go podczas żadnej z narkotycznych wizji. Nie kazał mu zacząć ani przestać. Wobec niego był obojętny, nieobecny. Pominął go. Entropia nie działa jednorodnie. Występują skupienia i rozrzedzenia sensu.

Co za pierdoły.